Jak doskonalić się w tańcu? Techniki wspomagające cz. I

Jak doskonalić się w tańcu? Jest wiele sposobów oraz technik, które sprawią, że tancerze wciąż mogą udoskonalać swój warsztat. Dzisiaj opowiemy o technikach, które wspomagają warsztat tancerza.

jak doskonalić się w tańcu balet Poznań Jeżyce

Jak doskonalić się w tańcu?

Nawet jeśli poznasz już podstawy tańca, tańczysz już dość długo i masz pewną praktykę, nie możesz poprzestać wyłącznie na tym. Dlaczego? Bo od tancerza wymaga się nieustannych ćwiczeń i doskonalenia!

Niezależnie od tego, jaką technikę ćwiczycie, tancerz powinien mieć takie cechy jak:

  • siła,
  • szybkość,
  • wytrzymałość,
  • koordynacja/równowaga,
  • skoczność,
  • gibkość.

 

balet w poznaniu szkoła baletowa anny niedźwiedź

Jak doskonalić się w tańcu klasycznym?

Najbardziej wymagającą jest technika tańca klasycznego, która łączy siłę mięśni z subtelną lekkością, gibkość z ukształtowaną linią ciała, skoczność, koordynację, precyzję i dynamikę ruchu utrzymywane przez cały czas trwania danego ćwiczenia, lekcji tańca, próby bądź spektaklu. Te wykształcone umiejętności przekładają się na tak zwany warsztat tancerza.

Techniki, które wspomagają warsztat tancerza klasycznego

Nie ulega wątpliwości, że najwłaściwszym treningiem tancerza jest wykonanie lekcji w technice tańca klasycznego i to ona powinna towarzyszyć w codziennym życiu tancerza. Jednak istnieją także inne techniki wspomagające warsztat tancerza.

balet dla dzieci w poznaniu szkoła baletowa anny niedźwiedź

Jakie są korzyści z ich stosowania?

  • rozwijają Waszą sprawność w różnych płaszczyznach ruchu, także tych, które nie są praktykowane w tańcu klasycznym a warto od czasu do czasu przypomnieć o nich swojemu ciału
  • dana technika wspomagająca warsztat tancerza, stosowana regularnie, może pomóc w szybszym czasie uzyskać efekty poprawy konkretnej cechy motorycznej aniżeli sama lekcja tańca klasycznego, w której elementach zawarte być muszą wszystkie cechy motoryczne (przykładem mogą być takie działania ukierunkowane na cel jak: rozciąganie w celu poprawy gibkości, trening wytrzymałościowy w celu poprawy wytrzymałości, wykonywanie ruchów o małej stabilności w celu poprawy równowagi)
  • poza wszechstronną sprawnością przyniosą Wam odprężenie od powtarzanych na co dzień sekwencji ruchowych. Każdy tancerz lubi być w ruchu, a czasem dobrze poruszać się w inny sposób niż zwykle, zwłaszcza taki, który nie jest ryzykowny, a przyniesie korzyści w Waszym tanecznym rozwoju.

Jak doskonalić się w tańcu – stretching

Jest to technika wspomagająca warsztat tancerza, która najczęściej jest kojarzona z treningiem baletnicy. Jest to bowiem potocznie zwane rozciąganie, czyli zestaw ćwiczeń, którego celem jest poprawa gibkości ciała. W Szkole Baletowej Anny Niedźwiedź i Niepublicznej Szkole Sztuki Tańca na stretching poświęcona jest osobna jednostka zajęciowa lub jest on istotnym elementem zajęć baletowych.

Warto jednak, by rozciąganie stało się częścią Waszego codziennego planu dnia. Dobrze, gdy poprzedzi je baletowa rozgrzewka. Rozciąganie to tylko potoczna nazwa, ponieważ żaden z mięśni nie może się rozciągnąć, czyli zmienić w dużym stopniu swojej długości – i całe szczęście, gdyż mogłoby to być powodem licznych kontuzji.

balet dla dzieci w poznaniu szkoła baletowa anny niedźwiedź

Rozgrzane mięśnie mają natomiast możliwość rozciągnięcia powierzchni między swoimi pojedynczymi, baaardzo licznymi włóknami. Dzięki temu uzyskujemy naszą gibkość, do której jednak lepiej nie zmuszać swojego nierozgrzanego ciała. Warto pamiętać, by ćwiczenia rozciągające były urozmaicone i nastawione na różne części naszego ciała.

Zatem nawet, gdy szpagat turecki/poprzeczny jest Waszym ulubionym, nie zapominajcie o tym, by rozciągnąć także

  • stopy,
  • nogi w różnych płaszczyznach,
  • plecy,
  • klatkę piersiową,
  • a swojemu słabemu punktowi rozciągnięcia poświęcić nieco więcej czasu.

Warto pamiętać, że lepiej wydłużyć czas rozciągania a nieco zmniejszyć jego intensywność (tak by odczucia dyskomfortu, często nieuniknionego w trakcie rozciągania, w skali odczuwania bólu 1-10, mieściły się między 2-5).

Stretching – jak zrobić to dobrze?

Z uwagi na powyższe informacje, rozciąganie może przynieść większe korzyści, czyli długotrwałe, stale powiększające się efekty lepszego rozciągnięcia. Przykładowym sukcesem w stretchingu jest osiągnięcie szpagatu, którego wykonanie można po odpowiedniej rozgrzewce powtórzyć wielokrotnie w długim odstępie czasu, nie zaś jednorazowe siłowe przyciśnięcie się do podłogi, choćby nawet zakończyło się to kilkusekundowym szpagatem w pełnym zakresie.

Nie warto zatem znacznie przekraczać swojej indywidualnej granicy bólowej, ponieważ wówczas z rozciąganiem kojarzyć będą się niemiłe doznania czuciowe oraz ewentualne kontuzje. Warto natomiast, by rozciąganie było codziennie praktykowaną techniką wspomagającą warsztat tancerza, która pozwala nawet na jednoczesne wykonywanie innych czynności (np. czytanie książek, oglądanie telewizji), a po jej wykonaniu czujecie się lepiej, czujecie się bardziej sprawni.

Interpretacje muzyczno-ruchowe

Ta technika wspomagająca warsztat tancerza polecana jest zarówno młodszym, jak i starszym uczniom.

Interpretacje muzyczno-ruchowe to improwizacja bądź samodzielne tworzenie chorografii krótkiej etiudy tanecznej przy akompaniamencie dowolnej muzyki.

Poza tym, że kształtuje cechy motoryczne poprzez wielopłaszczyznowy ruch swobodnie kształtowany przez tańczącego, korzystnie wpływa także na:

  • słuch muzyczny,
  • wrażliwość na muzykę,
  • zdolność tworzenia własnych połączeń ruchów,
  • kreowania własnych postaci.

Jest to zadanie, w którym puścić można wodze fantazji, spróbować swoich możliwości ruchowych w całkiem inny niż zazwyczaj sposób, wykorzystać zaczerpnięte inspiracje, stworzyć coś całkiem unikalnego, swojego. Warto rozróżnić czym jest improwizacja, a czym tworzenie choreografii.

balet dla młodzieży poznań szkoła baletowa Anny Niedźwiedź

Improwizacja to swobodne, nieprzemyślane wcześniej poruszanie się w rytm słyszanej muzyki, czyli interpretowanie płynących dźwięków za pomocą ruchu, tak jak w danej chwili podpowiada nam ciało.

Interpretacje muzyczno-ruchowe – co dają tancerzowi?

  1. To wspaniały sposób na kształtowanie dynamiki ruchu, której zmianie pomóc może różnorodny w swoim charakterze akompaniament muzyczny (np. wolny, szybki, skoczny, liryczny – tu ograniczenia wyznaczają tylko granice wyobraźni tańczącego).
  2. Można też w interpretacji muzyczno-ruchowej wyznaczyć konkretne zadania taneczne, które odpowiadają danym fragmentom muzycznym, by zmotywować tańczącego do szukania nowych rozwiązań ruchowych.
  3. Tworzenie choreografii to kreowanie sekwencji ruchowej a następnie jej zapamiętanie. Towarzyszy jej najczęściej jeden ustalony akompaniament muzyczny, który współgra wraz z ruchem, tworząc spójną całość. Poza kształtowaniem cech motorycznych, których zakres wykorzystania zależy od typu danej choreografii, pomaga ona także w doskonaleniu pamięci ruchowej.

To tylko dwie techniki wspomagające warsztat tancerza, a już otwiera się przed Wami wiele możliwości efektywnego wykorzystania wolnego czasu. Codzienny stretching i spróbowanie swoich sił w interpretacjach muzyczno-ruchowych zaowocuje być może odkryciem na nowo Waszego tanecznego potencjału!