Historia tańca
Historia tańca – ikony baletu to cykl kierowany do wszystkich miłośników muzyki i sztuki. Przed wynalezieniem pisma taniec był jednym ze sposobów na przekazywanie historii ludzkości z pokolenia na pokolenie. Był obecny w życiu ludzi od zarania dziejów – tańcząc, proszono o deszcz, czy pomyślne łowy. W nowym cyklu poświęconym ikonom baletu nie będziemy jednak cofać się do tak odległej historii.
Naszą opowieść rozpoczniemy w XVII wieku. Dlaczego? To właśnie wtedy balet zrobił zawrotną karierę na królewskich dworach i scenach teatrów. Dziś, kiedy myślimy o balecie mamy przed oczami widowiska baletowe takie jak “Jezioro łabędzie”. W czasach Pecoura balet dworski był złożony z tańców dworskich czy scenek pantomimicznych. Bogato zdobione stroje i buty na wysokim obcasie były charakterystycznymi elementami tych widowisk. Również wtedy na scenę francuskich teatrów wkroczył bohater tego artykułu — francuski tancerz i choreograf Louis-Guillaume Pécour.
Historia tańca – ikony baletu
To właśnie on otwiera serię artykułów o historii tańca. Z jakiego powodu chcemy, żebyście przeczytali o kimś, kogo nazwisko trudno jest nawet wymówić, a co dopiero zapamiętać?
Przede wszystkim dlatego, że Louis-Guillaume Pécour miał ogromny wpływ na rozwój sztuki baletowej. W operach, których był choreografem można było zobaczyć wstawki baletowe. Była to bardzo duża zmiana jeśli chodzi o taniec dworski.
Kim był francuski tancerz Louis-Guillaume Pécour (1653 – 1729)?
To jeden z pierwszych tancerzy, a zarazem choreografów, którzy mieli ogromny wpływ na rozwój baletu nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. Pécour pracował pod kierunkiem sławnego francuskiego choreografa Pierre’a Beauchampa. Tworzył wstawki baletowe do oper takich twórców jak Jean-Baptiste Lully czy André Campry. Na scenie zadebiutował prawdopodobnie w 1671 roku w sztuce Psyche na dworze królewskim w Pałacu Tuileries. Tańczył w Operze Paryskiej, w Operze Théâtre du Palais-Royal w Paryżu i na dworze królewskim. Pisano o nim, że poruszał się jak prawdziwy mistrz, “był przystojny, dobrze zbudowany i tańczył z najszlachetniejszą manierą”.
Balet, opera i choreografia
Pécour był bardzo cenionym artystą na dworze króla Francji. Tworzył niesamowite choreografie do spektakli, ale sam również występował w nich jako tancerz. W książce The Triumph of Pleasure: Louis XIV and the Politics of Spectacle czytamy, że na widowiska z jego udziałem widzowie przychodzili kilkakrotnie, rezerwując miejsca w pierwszych rzędach. Wszystko po to, aby zobaczyć fenomenalną sarabandę (stylizowany taniec dworski, który jest integralną, najwolniejszą częścią suity barokowej) w wykonaniu Pécour’a.
Pierwsze opery z elementami baletowymi
Gdy Pierre’a Beauchamp przeszedł na emeryturę, to właśnie Louis-Guillaume Pécour, jego najlepszy uczeń rozpoczął pracę dla paryskiej Opery i królewskiego dworu jako choreograf i jako tancerz. Jego nazwisko pojawiało się w wielu widowiskach w tym w pierwszych operach, w których można było odnaleźć elementy baletowe. W księdze zapisu notacji (notacja to system umownych znaków służących do zapisu utworów muzycznych) Raula Augiera Feuilleta pojawia się ponad 100 baletów tworzonych przez Louis-Guillaume Pécour’a. Choreografią Pécour zajmował się aż do śmierci, a dziś mówi się, że jego praca miała ogromny wpływ na rozwój sztuki baletowej na całym świecie.
Na kolejny artykuł z cyklu Ikony Baletu zapraszamy już wkrótce!
Więcej informacji na temat choreografii tworzonych przez Louisa-Guillaume Pécour’a możecie przeczytać tutaj: