Sztuczna inteligencja w teatrze

Sztuczna inteligencja w teatrze? Czy sztuczna inteligencja zastąpi kiedyś artystów i twórców spektakli? Już dzisiaj wiele instytucji kultury sięga po to narzędzie, aby stworzyć, chociażby plakaty teatralne, testować wraz z programami AI warianty oświetlenia czy  badać emocje widzów.

Na proces tworzenia spektakli w Teatrze Cortiqué Anny Niedźwiedź składa się wiele elementów. Praca nad każdym z nich wymaga przede wszystkim realizowania wizji reżysera i połączenia umiejętności wielu twórców począwszy od choreografów, poprzez projektanta kostiumów, oświetleniowców czy scenografów.

Każda z tych osób jest artystą i profesjonalistą w swoim fachu, a tworzone przez nich elementy są niepowtarzalne i oryginalne. To właśnie dzięki tym autorskim rozwiązaniom spektakle Teatru Cortiqué Anny Niedźwiedź są unikatem na skalę europejską.

Ogromne zaangażowanie twórców i artystów w projekt, jakim  jest spektakl, sprawiają, że widzowie dostrzegają i doceniają każdy, nawet najmniejszy detal, nad którym pracował przecież sztab ludzi, których na scenie nawet nie widać. Czy sztuczna inteligencja kiedyś ten sztab ludzi zastąpi?

Sztuczna inteligencja w teatrze a praca twórcza

Być może są to jedynie mrzonki, a my wolimy myśleć, że sztuczna inteligencja jest narzędziem, które może służyć również dzisiejszym twórcom i artystom, jako inspiracja do pracy twórczej.

• Sztuczna inteligencja nie zastąpi bowiem twórców, którzy ręcznie przyszywają tysiące cyrkonii, malują kostiumy, czy wykonują peruki do widowisk.
• Nie zastąpi atmosfery, która panuje podczas warsztatów makijażu uczniów z rodzicami, dyskusji nad formą, kształtem i kolorem danego projektu.
• Aż wreszcie nie zastąpi kreatywności twórców i ludzkiej wyobraźni.

To, czym dysponuje sztuczna inteligencja, jest więc wciąż pracą odtwórczą, nie twórczą.

Sztuczna inteligencja – wariacje na temat spektaklu Piękna i Bestia

Przed premierą spektaklu Piękna i Bestia pokazaliśmy naszym widzom elementy, na które składa się całość widowiska. Można było zobaczyć, jak wygląda proces tworzenia muzyki, projektów kostiumów, peruk, charakteryzacji, czy rekwizytów. O każdy z tych elementów zapytaliśmy twórców, którzy opowiedzieli, jak wyglądała ich praca nad tym widowiskiem.

Po zaakceptowaniu wszystkich projektów przez reżysera spektaklu, następowała faza tworzenia, która również wymagała wielu zmian i poprawek. To właśnie ten proces twórczy wymaga koncentracji, skupienia się na wizji reżysera, ale również tego, co finalnie widz zobaczy na scenie.

Praca ze sztuczną inteligencją

Przygotowania do premiery spektaklu to idealny moment dla twórców, żeby bazując na własnych doświadczeniach i inspiracjach z otaczającego świata, stworzyć nowe kreacje, choreografie i elementy, które uzupełniając się, dostarczą widzowi niezapomnianych wrażeń.

Okres pracy nad premierą Pięknej i Bestii zbiegł się w czasie z gorączką medialną wokół technologii Sztucznej Inteligencji (AI), którą współpracujący z nami filmowcy postanowili wykorzystać, aby stworzyć nieoczywiste połączenie świata teatru i nowoczesnych, cyfrowych technologii.

Sztuczna inteligencja w teatrze – jak wyglądał proces tworzenia?

Podczas sesji zdjęciowej, młode tancerki wcieliły się w postacie ze spektaklu. W oryginalnych strojach i profesjonalnej charakteryzacji zaprezentowały fragmenty autorskiej choreografii, która została nagrana i posłużyła jako materiał źródłowy do dalszych działań.

• Dla każdej z nagranych postaci, generowane było nowe tło, które powstawało na podstawie informacji i wskazówek uzyskanych od Pani reżyser. Dobrym przykładem jest tutaj różany ogród, który został dodany do fragmentu z postacią Różyczki.

• Takie informacje i komendy (prompty) były wskazówkami dla programów AI, jakiego efektu oczekujemy, a jakich elementów chcemy uniknąć. Wykorzystywaliśmy również bazy grafik oraz stylistyk, które połączone z materiałem filmowym w najlepszy sposób oddawały tajemniczy, baśniowy i mityczny charakter spektaklu, który w marcu zadebiutował na deskach teatru.
• Do osiągnięcia zamierzonego efektu potrzebne było wiele czasochłonnych prób, w których pomimo zmian detali, modyfikacji ulegał cały materiał i osiągnięcie dwukrotnie tego samego efektu, było praktycznie niemożliwe.

Wyniki wielu godzin wspólnej pracy człowieka oraz programów AI generujących kolejne klatki filmu można obejrzeć na przykładzie kilku wariacji z postaciami z najnowszego spektaklu Teatru Cortiqué Anny Niedźwiedź.